YERLİ KEÇİ IRKLARI

YERLİ KEÇİ IRKLARI

TİFTİK (ANKARA - ANGORA) KEÇİSİ

Beden çoğunlukla beyazdır. Ankara yöresinde yetiştirilen saf Ankara keçilerinde baş ve ayaklar dahil tüm vücut beyazdır. Konya ve yöresi keçileri krem ve sarı renkli, Doğu ve Güneydoğu illerinde yetiştirilenler gümüşi gri, kahverengi ve siyah renktedir.

Erkeklerde boynuzlar iyi gelişmiş, kendi ekseni etrafında kıvrılmış, geriye doğru yatıktır. Boynuzsuzlara da rastlanır.

Ufak yapılı, ince ve zarif vücut yapısına sahip bir ırktır. Saflık nişanelerinden biri alnındaki boynuzlar arasındaki mesafedir. Bu mesafe 1-1,5 cm. olmalıdır.

HALEP KEÇİSİ

Suriye, Arap ülkeleri ve Türkiye?de yetiştirilir. Damascus yada Şam keçisi olarak bilinen kahverengi veya kırmızı renkte sütçü bir varyetesinin yanında Halep, Member yada Filistin keçisi olarak bilinen başka bir varyetesi vardır. Genellikle ova arazilerde yetiştirilir. Yüksek ve soğuk yerlerde adaptasyon sorunları gözlenir. Damascus keçilerinde hem boynuzluluk hem de boynuzsuzluk ırk özelliğidir. Vücut uzun kıllarla kaplıdır. Kulaklar uzun, geniş ve sarkıktır. Boyun altında küpeler vardır.    

Verim özellileri : 

Keçilerin canlı ağırlıkları 40-65 kg, teklerin 60-90 kg arasındadır. Bir laktasyonda ortalama 250-550 kg süt vermektedir. Irkın laktasyon uzunluğu 200-290 gün arasındadır. Bir doğumda 1.5-1.8 oğlak elde edilebilir. Elit sürülerde laktasyon süt verimi 500-700 kg ve bir doğum a düşen oğlak sayısı 2 dir.

ABAZA KEÇİSİ

Abaza Keçisi,Gürcüstan sınırına yakın Kuzeydoğu Anadoluda Yetiştirilir.Vücut pembe beyaz renkte,kısa beyaz kıllarla kaplıdır.Ağız ve ayak çevresinde siyah renkli kısımlar vardır.Keçiler genellikle boynuzsuzdur.Memeler iyi gelişmiş olup sütcü bir keçi olarak kabül görmektedir.Bir laktasyonda 200 Kg civarında süt verir.

KIL KEÇİSİ

Türkiye'de en yaygın olarak yetiştiriciliği yapılan keçi ırkıdır. Halk arasında Kara Keçi olarak da bilinir. Tüm bölgelere yayılmış olmakla birlikte, denize yakın ormanlık, çalılık bölgelere yaygın olarak bulunmaktadır. Fundalık ve makiliklerden iyi faydalanabilen, meyilli ve kayalık arazilere iyi tırmanabilen ve sert iklime dayanıklı bir ırktır.

Renk genellikle siyahtır. Gri tonları ile kahverengi ve alacalara da rastlanır.Vücudu örten kıllar kısa yada uzun olabilmektedir.Derileri de koyu renklidir.Hem keçiler hem de tekeler büyük çoğunlukla boynuzludur.Tekelerde boynuzlar oldukça gelişmiştir. 
Kıl Keçilerinde vücut sağlam ve dayanıklıdır.Baş orta büyüklükte ve düzgün profile sahiptir. Geniş bir varyasyon görülmekle birlikte genellikle iri ve sarkık kulaklıdırlar.Ancak daha kısa kulaklılara da rastlanır. Kıl Keçilerinde her iki cinsiyette de sakal vardır.Küpeli olanlarına pek rastlanmaz.Vücudu kaplayan kıl örtüsü üstte kaba ve uzun örtücü kıllar ,altta ise ince yumuşak alt kıllardan oluşur.İlkbaharda taranarak toplanabilen bu ince alt kıllar Kaşmir Yünü tipindedir.

NORDUZ KEÇİSİ

Van ili Gürpınar ilçesi köylerinde, Norduz olarak tanınan yörede yetiştirilir. 

Diğer Açıklamalar: Bu ırkın kaşmir keçisi olarak bilinen Morghose keçisinin yerli keçi ırkları ile doğal melezlenmesi sonucu ortaya çıktığı sanılmaktadır. Yaz ve kış aylarında ek yemleme yapılmadan bölgedeki meralarda beslenmektedir.

Beden esas rengi siyah olmakla birlikte beyaz, krem, siyah-beyaz, gri, kül, kahverengi ve süt kahvesi renklerde görülür.

Erkekler sağlam boynuzlu olup, boynuzlar görkemli, sağlam, uzun ve yukarı doğru, her iki yanda arkaya doğru hafif eğimdedir.